دو ركن رسالت عيسى عليه السلام

درباره اين آيات كريمه بحث مى‏كرديم (2) و گفتيم كه حضرت عيسى‏بن مريم،عيساى مسيح، پيامى كه براى مردم آورد دو نكته بيشتر نبود.يكى‏تاييد تورات بود;مى‏فرمود:من نيامده‏ام كه چيزى از تورات كم كنم يا زيادكنم.همان‏طور كه قرآن مجيد نقل كرده،حضرت عيساى مسيح قسمت‏خيلى كمى از احكام شريعت‏حضرت موسى را تغيير داد،يعنى ايشان‏پيغمبر صاحب شريعت‏بود نه اينكه صاحب شريعت نبود،ولى شريعت‏او اختلاف كمى با شريعت موسى داشت و لهذا خود را مصدق تورات،كسى كه براى تاييد تورات آمده است،يعنى براى اين نيامده است كه اين‏كتاب را به كلى نفى كند[معرفى كرد].نكته ديگر اينكه مى‏فرمود به عنوان‏مبشر آمده،يعنى خود بشارت،رسالت‏حضرت عيساى مسيح بوده است.

توضيح اينكه يك وقت است كه پيغمبرى در ضمن تعليماتش،مبشرهم هست،يعنى بشارت هم مى‏دهد به پيغمبرى كه بعد از او مى‏آيد يا مثلابا اسلام نبوت پايان يافته است،ولى مساله بشارت ظهور حضرت‏مهدى عجل الله تعالى فرجه مطرح شده است.البته جزء تعليمات اسلامى،اين مطلب هم هست،اما نه اين است كه پيغمبر ما آمده است‏براى دادن‏اين بشارت، كه اصلا ركن رسالت پيغمبر اين بشارت باشد.حضرت‏مسيح ركن رسالتش بشارت بوده،يعنى در واقع عيساى مسيح يك ركن‏رسالتش جنبه پيشقراولى و جنبه مقدمى بوده است‏براى پيغمبرى كه بعداز او مى‏آيد و اوست كه جهان بايد منتظر او باشد و اوست كه آن شريعت‏را مى‏آورد.اين مطلبى است كه قرآن با يك لطافت مخصوص بيان كرده‏است و ما به حكم اينكه قرآن براى حضرت عيساى مسيح عظمت وجلالت قائل است،براى ايشان جلالت قائل هستيم و او را يكى از پنج‏پيغمبر بسيار بزرگ عالم مى‏شماريم ولى در عين حال اين نكته بايدمشخص باشد كه عيسى عليه السلام همين دو جنبه را داشت:مصدق و مؤيدتورات بود با تغييرات بسيار كمى: «و لاحل لكم بعض الذي حرم عليكم‏» (3) وديگر اينكه مبشر بود;آمده‏ام براى اينكه به شما آمدن پيامبرى را كه بعد ازمن خواهد آمد نويد دهم و لهذا تواريخ در اين جهت اتفاق دارند وفرنگيها هم اين مطلب را قبول دارند كه دوره ماموريت‏حضرت عيساى‏مسيح براى ابلاغ رسالت،بسيار كوتاه بوده است.حضرت عيسى‏همان‏طور كه خود مسيحيها هم اعتراف دارند تا سى سالگى رسالت‏خودرا هيچ ابراز نكرد و در سى سالگى رسالت‏خود را ابراز كرد.بعد يا در سى‏و سه سالگى به قول بعضى و يا در سى و شش سالگى و حداكثر سى وهفت‏سالگى،عيسى به قول آنها كشته شد;مى‏گويند بعد از سه سال و ياشش سال و يا هفت‏سال كشته شد.عيساى مسيح دوره زيادى نداشت،علتش اين است كه تعليمات زيادى نداشت كه دوره زيادى بخواهد;آمده‏بود براى تصديق و تاييد تورات و براى اصلاح مردم بر اساس شريعت‏موسى و بعد هم براى همين بشارت،و لهذا نام كتاب عيسى عليه السلام(انجيل) (4) در اصل افاده معناى بشارت مى‏كند.از اينجا مى‏توان فهميد كه‏چقدر مساله بشارت در رسالت عيسى عليه السلام الهى بوده و ركن رسالت‏ايشان بوده كه اصلا اسم كتاب ايشان‏«بشارت‏»است كه همان جنبه‏مقدميت را مى‏رساند.

آيه هم درست همين مطلب را مى‏فهماند كه حضرت عيسى عليه السلام كه‏آمد اساس تعليماتش اين دو امر بود:احياى شريعت موسى عليه السلام و تاييدتورات و اصلاح بنى اسرائيل بر اساس تعليمات تورات،و ديگر بشارت‏خاتم الانبياء صلى الله عليه و آله.

«و اذ قال‏» ياد كن يا ذكر كن آنگاه كه عيسى پسر مريم خطاب به‏بنى اسرائيل گفت: «انى رسول الله اليكم‏» من فرستاده خدا هستم به سوى‏شما،در حالى كه «مصدقا لما بين يدى من التوراة‏» تاييد و تصديق مى‏كنم‏كتابى كه قبل از من آمده است كه آن تورات است;كتاب موسى و شريعت‏او را تصديق و تاييد مى‏كنم در حالى كه مبشر و نويد دهنده به پيامبرى‏هستم كه بعد از من مى‏آيد و نام او احمد صلى الله عليه و آله است.

اينجا گفتار حضرت عيسى عليه السلام تمام مى‏شود و ديگر كلام خود قرآن‏است: «فلما جاءهم بالبينات قالوا هذا سحر مبين‏» .با اين همه بشارتى كه عيسى‏به بنى اسرائيل يعنى يهوديها داده بود،وقتى كه احمد صلى الله عليه و آله با دلايل بسيارروشن آمد،گفتند:گفتار اين فرد يك جادوى آشكار است.

در آن هفته عرض كردم كه در انجيل،مخصوصا در انجيل يوحنا،[اين بشارت]،مكرر و با عبارات مختلف آمده است و عرض كردم كه‏حضرت على بن موسى الرضا عليه السلام در مجمعى كه مامون تشكيل داده بود،همين موضوع را در مباحثه‏اى يادآورى كردند.

اخيرا تحقيقاتى شده است از طرف خود فرنگيها و از طرف بعضى ازمسلمينى كه در اين قضايا مطالعه داشته‏اند،راجع به بشارتهايى كه دركلمات حضرت عيسى يا پيغمبران ديگر آمده است،و مخصوصاهمان‏طور كه در هفته پيش گفتم،بعضى از علماى مسيحى كه اطلاعات‏بسيار عميقى در مسيحيت داشتند و بعد مسلمان شدند،اين اطلاعات رادر اختيار مسلمين قرار دادند كه گفتيم در ميان كتابها-البته من اطلاعاتم دراين زمينه آنقدر زياد نيست-تا آنجا كه ما اطلاع داريم آن كه از همه بهتراست همين كتاب انيس الاعلام فخر الاسلام است.فخر الاسلام يك عالم‏بزرگ مسيحى بوده و بعد مسلمان شده و يك مسلمان بسيار مخلصى‏است و به زبان عبرى و سريانى هم ظاهرا آشنا بوده است.او متن اين‏بشارتها را به آن زبانهاى اولى نقل مى‏كند.

براى اينكه ذكر خيرى از مرد ديگرى هم كه در اين زمينه خيلى‏خدمت كرد،ولى مجهول القدر ماند،شده باشد عرض مى‏كنيم كه در زمان‏نزديك به ما كه شايد امثال ما هم آن زمان را درك نكرده باشيم،در عتبات‏عالمى بوده به نام شيخ جواد بلاغى.مرحوم شيخ جواد بلاغى از آن افراداستثنايى است كه براى خدمت از مسير عمومى خارج مى‏شوند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: